Zgodnie z art. 110 PZP, konkurs jest przyrzeczeniem publicznym, w którym przez publiczne ogłoszenie Zamawiający przyrzeka nagrodę za wykonanie i przeniesienie prawa do wybranej przez sąd konkursowy pracy konkursowej. Konkursy organizowane są w szczególności w zakresie planowania przestrzennego, projektowania urbanistycznego, architektoniczno-budowlanego oraz przetwarzania danych.
Organizatorem konkursu jest Zamawiający. Zgodnie z prawem zamówień publicznych, kierownik zamawiającego jest zobowiązany do powołania sądu konkursowego oraz określenia organizacji, składu i trybu pracy sądu konkursowego.
Wspomniany sąd konkursowy składa się z co najmniej z 3 osób powoływanych i odwoływanych przez kierownika zamawiającego (art. 112 ust. 3 PZP).
Oprócz obowiązków w zakresie samej organizacji konkursu, kierownik zamawiającego albo osoba upoważniona przez kierownika zamawiającego, sprawuje nadzór nad sądem konkursowym w zakresie zgodności konkursu z przepisami ustawy i regulaminem konkursu, w szczególności zaś:
- unieważnia konkurs,
- zatwierdza rozstrzygnięcie konkursu.
Krajowa Izba Odwoławcza a regulamin konkursu
Powyższe przepisy, w tym kwestia regulaminu były przedmiotem rozstrzygnięcia Krajowej Izby Odwoławczej w wyroku z 25 stycznia 2019 r. (w sprawie o sygn. akt KIO 2514/18). W wydanym orzeczeniu Izba rozstrzygała dopuszczalność wyłączenia regulaminu konkursu spod kontroli Izby w postępowaniu odwoławczym.
W ocenie KIO postępowanie odwoławcze przed Izbą polega na kontroli legalności działania Zamawiającego i sądu konkursowego. Zaś przez legalność Izba rozumie zgodność z przepisami prawa i regulaminem konkursu.
„Natomiast Izba na tym etapie nie rozpatruje, czy były one słuszne co do założeń, tzn. czy sama konstrukcja regulaminu była słuszna.” (KIO 2514/18)
Podsumowanie
Planując wzięcie udziału w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonych w formie konkursów warto zapamiętać powyższe orzeczenie. Kwestionowanie czynności Zamawiającego musi opierać się na znajomości przysługujących Wykonawcy uprawnień.
