Składając odwołanie w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, odwołujący niejednokrotnie zarzucają naruszenie art. 7 ust. 1 PZP lub dopuszczenie się czynu nieuczciwej konkurencji. Jak formułować takie zarzuty, aby Krajowa Izba Odwoławcza je zbadała i uwzględniła?
Jak prawidłowo formułować zarzut?
W wyroku z 7 listopada 2017 r. (sygn. KIO 2193/17), KIO jednoznacznie wskazała przesłanki, które musi spełniać zarzut dopuszczenia się czynu nieuczciwej konkurencji. Są to:
- udowodnienie naruszenia, oraz
- należyte uzasadnienie naruszenia przez przytoczenie konkretnego przepisu ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Chciałbym podkreślić, że niezbędnym warunkiem do prawidłowego sformułowania zarzutu dopuszczenia się czynu nieuczciwej konkurencji, Izba określiła udowodnienie naruszenia.
KIO nie mówi, że zarzut musi być uprawdopodobniony lub udowodniony w części. Strona podnosząca zarzut jest zobowiązana go należycie udowodnić. Jest to obowiązek niejednokrotnie trudny do spełnienia, dlatego zarzuty takie należy stawiać bardzo ostrożnie i w sposób przemyślany.
Odrzucenie oferty w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 3 PZP
W sprawie, którą rozpatrywała KIO odwołujący wskazał jedynie, że złożenie oferty przez przystępującego stanowiło czyn nieuczciwej konkurencji, a dokonanie wyboru takiej oferty stanowi naruszenie równego traktowania Wykonawców.
Izba w uzasadnieniu wyroku wskazała po raz kolejny, że jedną z naczelnych zasad udzielania zamówień publicznych jest zasada uczciwej konkurencji oraz równego traktowania Wykonawców. Zaś na podst. art. 89 ust. 1 pkt 3 PZP Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
KIO przytoczyła przy tym wyrok Sądu Najwyższego z 22 października 2002 r. (II CKN 271/01), zgodnie z którym:
„Uznanie konkretnego czynu za czyn nieuczciwej konkurencji wymaga bowiem ustalenia na czym określone działanie polegało oraz zakwalifikowania go jako konkretnego deliktu ujętego w rozdziale 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji albo deliktu nieujętego w tym rozdziale, lecz odpowiadającego hipotezie art. 3 ust. 1 tejże ustawy” (II CKN 271/01)
Podsumowanie
Stanowisko odwołującego, że w postępowaniu dokonano czynu nieuczciwej konkurencji oraz nierówno traktowano Wykonawców jest niewystarczające.
„Takie stwierdzenie, zdaniem Izby, nie wypełnia obowiązku uzasadnienia i udowodnienia popełnienia czynu nieuczciwej konkurencji.” (KIO 2193/17)
Pamiętajmy zatem: zarzucając czyn nieuczciwej konkurencji bądźmy konkretni!
